Ik ben bijna 55 jaar en kan mij niet herinneren ooit zo een lange strenge winter te hebben meegemaakt. In november is het begonnen, vriestemperaturen, sneeuwen en alles wat een strenge winter nodig heeft was er in overvloed. Moeilijk en gevaarlijk te berijden wegen, zowel met de wagen als met de fiets, veel te koude temperaturen, een weer om geen hond door te sturen.
Enkel rond het haardvuur, dat zich knetterend weerde om de koude buiten te houden, was het aangenaam vertoeven.
Tijd hadden we nog in overvloed maar het bleef koud en voor we het goed en wel beseften was het maart en dat hadden we niet verwacht, dat was niet ingecalculeerd.
Goed we gaan er niet moeilijk over doen en we zullen er het beste van maken, maar het wordt nu toch eensklaps spannend.
De sneeuw was nog niet gans verdwenen of we waren al aan het rondtoeren langs de Schelde dijken en de Vlaamse Ardennen.
De fietsen worden tot het uiterste gedreven, en wij ook, en na enkele ritten gaan zij terug bij de fietsenmaker om de kleine mankementen te herstellen of aan te passen.
Morgen, woensdag 24 maart 2010, gaan Guido en ik op verkenning.
We starten ieder vanaf zijn woonplaats richting Temse en daar vertrekken we samen voor een driedaagse, richting Orval en een stukje Frankrijk.
Deze ritten zullen ook onze eerste ritten worden als we op 2 mei richting Compostela vertrekken.
Wij moeten er morgen vroeg uit, de wekker, eigenlijk de gsm, staat op 5u45.
Ik ga daarom afsluiten en kom zovlug mogelijk terug met meer nieuws.
Er is ook nog nieuws van een schitterende dag in Aalst, aan de Ledebaan;
Meer hieroven in ons volgend verslag.
GROETJES VAN GUIDO EN MARCEL
dinsdag 23 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
de winter was lang en koud nora
BeantwoordenVerwijderen